Χαράτσι

Η μουσική μας, αν μπορεί να ονομαστεί έτσι, είναι ένας κυκεώνας και φαίνεται αυτό στη μουσική που συνθέτουμε, φαίνεται και στις επιλογές μας όταν η ανάγκη και η ευκολία μας θέτουν μπροστά σε εκβιαστικά διλήμματα οπόταν και αναγκαζόμαστε να πάρουμε θέση.

Πάντως όποια απόφαση και να πάρουμε, προδίδουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας, γιατί τα ετερόκλητα μας συνιστούν.

Η αγάπη είναι πράγμα ισχυρότερο από τη διαφορά. Το ζήτημα είναι να συγκεράσουμε τις μουσικές μας αντιθέσεις, που είναι και οι δικές μας αντιθέσεις, σ' ένα μικτό και νόμιμο μουσικό είδος.

*
-Νίκος Παπάζογλου

Χαράτσι, Θεσσαλονίκη, Μάρτιος 1984

Καλή Αρχή

Ξεκινάω αυτό το blog με μια ευχή:

« Να πορεύεστε γαλήνια μες στην οχλοβοή και τη βιασύνη και να θυμάστε την ειρήνη που μπορεί να ενυπάρχει στη σιωπή. Χωρίς ν' αλλοτριωθείτε, ζήστε όσο είναι δυνατόν έχοντας καλές σχέσεις με όλους. Να λέτε σιγανά και με σαφήνεια την αλήθεια σας και να ακούτε τους άλλους, ακόμα και τον πτωχό τω πνεύματι και τον αμαθή, έχουν κι αυτοί την ιστορία τους. Να αποφεύγετε τους θορυβώδεις και επιθετικούς ανθρώπους, είναι μια προσβολή για το πνεύμα. Μη συγκρίνεστε με κανέναν: διακινδυνεύετε να γίνετε ματαιόδοξοι. Υπάρχουν πάντα πιο μεγάλοι και πιο μικροί από σας... Να απολαμβάνετε τα σχέδιά σας καθώς και την εκπλήρωσή τους, να ενδιαφέρεστε πάντοτε για τη σταδιοδρομία σας, όσο ταπεινή κι αν είναι: αποτελεί πραγματική κατάκτηση σε σχέση με τα ευμετάβλητα αγαθά της εποχής μας. Να είστε συνετοί στις υποθέσεις σας γιατί ο κόσμος είναι γεμάτος δολιότητες. Αλλά να μην είστε τυφλοί ως προς την αρετή που υπάρχει: πολλοί άνθρωποι αναζητούν τα μεγάλα ιδανικά και παντού η ζωή είναι γεμάτη ηρωϊσμό. Να είστε ο εαυτός σας. Κυρίως να μην προσποιείστε το φίλο! Ούτε να είστε κυνικοί στον έρωτα γιατί αντιμετωπίζει όλη τη στειρότητα και την απογοήτευση που είναι αιώνια όπως το χορτάρι... Δεχτείτε με καλοσύνη τις συμβουλές του χρόνου εγκαταλείποντας με χάρη τη νεότητά σας. Να ενισχύσετε την σύνεση του πνεύματος για να σας προστατεύει σε περίπτωση αιφνίδιας δυστυχίας. Αλλά να μην στεναχωριέστε με τις χίμαιρές σας! Άπειροι φόβοι γεννιούνται από την κούραση και τη μοναξιά... Πέρα από μια υγιή πειθαρχία, να είστε ήπιοι με τον εαυτό σας. Είστε παιδιά του σύμπαντος, όπως τα δέντρα και τα αστέρια: έχετε το δικαίωμα να είστε εδώ... Και είτε σας είναι σαφές είτε όχι, το σύμπαν εξελίσσεται χωρίς αμφιβολία έτσι όπως πρέπει. Να τα 'χετε καλά με το Θεό, όποια κι αν είναι η αντίληψή σας για Εκείνον, κι όποιες κι αν είναι οι εργασίες και τα όνειρά σας, διατηρήστε μέσα στη θορυβώδη σύγχυση της ζωής τη γαλήνη στην ψυχή σας. Μ' όλες του τις δολιότητες, τις βαρειές δουλειές του και τα γκρεμισμένα όνειρά του, ο κόσμος είναι πάντοτε όμορφος! Να προσέχετε... Να προσπαθείτε να είστε ευτυχισμένοι ».

*
Παλιά εκκλησία, Βαλτιμόρη 1692, Άγνωστος

Απόσπασμα από το βιβλίο «Το Παιχνίδι Των Θεών» της Catherine Clément

Καλώς Ορίσατε

Καλώς ορίσατε στο blog μου! Αφού πια και η κουτσή Μαρία έχει blog είναι δυνατόν να μην έχω εγώ;