Πήρα πτυχίο . . . !!!

Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!! Πήρα πτυχίο . . . !!!

Τι πιστεύει αυτός που δεν πιστεύει;

• «Ξέρω ότι οφείλω να διορθώνομαι και να βελτιώνομαι. Η πείρα αποδεικνύει ότι δεν μετανοεί κανείς, εκτός αν διαβλέπει κάτι που μπορεί να το κάνει καλύτερο. Μένει προσκολλημένος στα λάθη του αυτός που δεν τα αναγνωρίζει, γιατί δεν βλέπει τίποτε το καλύτερο μπροστά του και τότε αναρωτιέται γιατί θα έπρεπε να αφήσει αυτό που έχει».

-Κάρλο Μαρία Μαρτίνι (Μάρτιος 1995)

Απόσπασμα από το βιβλίο «Τι πιστεύει αυτός που δεν πιστεύει;» του Umberto Eco

Αυτά ήπιαμε πρόσφατα...

PREMIER BARREL
*

*
Returning to the "good old days" of Victorian Music Hall for it's inspiration, our new ceramic decanter goes by the name of PREMIER BARREL, and replicates Scotch Whisky Decanters from the late 1800's. Actually, it also looks like an old fashioned bed-pig, designed to keep you warm on cold winter nights – a job its Malt Selection can still do for you!
Using the terminology of the Music Hall Impresarios who were frequently fond of flashy, flamboyant, flippant and formidable verbosity, we have followed the same formula - suggesting that the label had been written with an old feather quill pen at a high desk, by a lawyers’ clerk – sorry for the ink splatters!
Designed initially for the gift market, it self evidently appeals to the Scotch Malt purist as well. All bottlings are from single casks "selected single-mindedly and spiritually, yet soberly, in salutary solemnity, whilst sourcing salubrious suitability of the spell-binding spirit - satisfactorily sanctifying a sympathetic susceptibility to serenity from this spectacularly sensuous speciality", as we like to say (on the label).

Douglas Laing (http://www.douglaslaing.com/)

*

Peated whiskey: on the rise in Ireland
*

*
In 1661 heavy taxes were imposed on all whiskey made in Ireland, which led to an increase in the number of illicit distillers throughout the country. These distillers took to the bogs, glens and hills of Ireland to produce a whiskey that generated much needed money for its makers.
Connemara was a prime business location for these new entrepreneurs. However, the illicit distillers in the region had one big problem, which was the drying of the malt. It was common that sacks of grain were left to dry in different places throughout his home so peat was then used in aiding the quick drying of the malt. Any whiskey produced in Ireland with a peaty aroma and taste was called "poteen flavoured" as it was not left to mature for lengthy periods.
In the rural wilds of the West of Ireland, Connemara in particular, there was ample evidence of illicit distilling. A nineteenth-century observer Arthur Barnard said of the area that "No men understood better the localities that could turn out good spirit, and this fact may be seen to this day when we find many of the oldest distilleries existing upon sites which have been well-known to have been chosen by smugglers of old as places where the purest mountain streams, flowing over moss and peat could be used to distil and produce spirits of the finest description."
And the fall….
As many of the distilleries in Ireland were located alongside a canal, the transport of coal to the distilleries became far easier and cheaper. Over time peat was then substituted with coal in the distilling process. This temporarily killed the tradition of peated whiskeys. Cooley Distillery has resurrected this process and recreated the Connemara Peated Single Malt Irish Whiskey to revive this lost tradition.

*
Connemara Whiskey (http://www.connemarawhiskey.com)

Asha Gill

Asha Anand Gill (born July 3, 1972 in Pembury, Kent, England) is a Malaysia-based model, television host, deejay, veejay, writer, producer, film director, and women's rights activist. Her father is Punjabi and her mother is English with some French heritage.

Learn more at http://www.AshaGill.com

Que Hiciste

Ayer los dos soñábamos con un mundo perfecto

Ayer a nuestros labios les sobraban las palabras

Porque en los ojos nos espiábamos el alma

Y la verdad no vacilaba en tu mirada

Ayer nos prometimos conquistar el mundo entero

Ayer tú me juraste que este amor seria eterno

Por que una vez equivocarse es suficiente

Para aprender lo que es amar sinceramente

¿Que Hiciste?

Hoy destruiste con tu orgullo la esperanza

Hoy empañaste con tu furia mi mirada

Borraste toda nuestra historia con tu rabia

Y confundiste tanto amor que te entregaba

Como permiso para así romperme el alma

¿Que Hiciste?

Nos obligaste a destruir las madrugadas

Y nuestras noches las ahogaron tus palabras

Mis ilusiones acabaron con tus falsas

Se te olvido que era el amor lo que importaba

Y con tus manos derrumbaste nuestra casa

Mañana que amanezca un día nuevo en mi universo

Mañana no veré tu nombre escrito entre mis versos

No escuchare palabras de arrepentimiento

Ignorare sin pena tu remordimiento

Mañana olvidare que ayer yo fui tu fiel amante

Mañana ni siquiera habrá razones para odiarte

Yo borrare todos tus sueños de mis sueños

Que el viento arrastre para siempre tus recuerdos

¿Que Hiciste?

Nos obligaste a destruir las madrugadas

Y nuestras noches las ahogaron tus palabras

Mis ilusiones acabaron con tus falsas

Se te olvido que era el amor lo que importaba

Y con tus manos derrumbaste nuestra casa

Y confundiste tanto amor que te entregaba

Como permiso para así romperme el alma

¿Que Hiciste?

Nos obligaste a destruir las madrugadas

Y nuestras noches las ahogaron tus palabras

Mis ilusiones acabaron con tus falsas

Se te olvido que era el amor lo que importaba

Y con tus manos derrumbaste nuestra casa

What did you do

Yesterday we were dreaming a perfect world

Yesterday our lips needn’t to talk

Because at our eyes we were seeing our soul

and the truth didn’t hesitate your sight

Yesterday we were about to conquer the whole world

Yesterday you promised me that this love would be eternal

Because making once a mistake is enough

to learn how it is to love sincerely

What did you do?

Today you destroyed with your ego the hope

Today you blured with your anger my sight

You erased all our story with your raby

and you confused the love i gave you

with a permission to break my soul

What did you do?

You made us to destroy the dawns

and our nights were drawned in your speech

my dreams end with your games

You forgot that love was all that matters

and with your hands you demolished our house

Tommorow a new day is coming in my universe

Tommorow your name will not be written between my verses

I’ll not listen to a speech of regret

I’ll ignore without being sad your compuctions

Tommorow i’ll forget that i was your faithful lover

Tommorow i wont even have reasons to hate you

I’ll erase all your dreams from my dreams

and the wind will take away memories of you for ever

What did you do?

Today you destroyed with your ego the hope

Today you blured with your anger my sight

You erased all our story with your raby

and you confused the love i gave you

with a permission to break my soul

What did you do?

You made us to destroy the dawns

and our nights were drawned in your speech

my dreams end with your games

You forgot that love was all that matters

and with your hands you demolished our house

and you confused the love i gave you

Today i don’t give you permission to break my soul

What did you do?You made us to destroy the dawns

and our nights were drawned in your speech

my dreams end with your games

You forgot that love was all that matters

and with your hands you demolished our house

Estefano, Jennifer Lopez, Marc Anthony

Στρώσε το Στρώμα σου

*
Ο δρόμος είναι σκοτεινός

ώσπου να σ'ανταμώσω

ξεπρόβαλε μεσοστρατίς

το χέρι να σου δώσω

Στρώσε το στρώμα σου για δυο

για σένα και για μένα

ν'αγκαλιαστούμε απ'την αρχή

να 'ν' όλα αναστημένα

Σ'αγκάλιασα μ'αγκάλιασες

μου πήρες και σου πήρα

χάθηκα μες στα μάτια σου

και στη δική σου μοίρα

Μέσα στις ίδιες γειτονιές

έρημος ζητιανεύω

ό,τι μαζί σού σκόρπισα

γυρνώ και το γυρεύω

*
-Ιάκωβος Καμπανέλλης

Ο Θάνατος του Λυράρη

*
Σ' ενούς λυράρη την αυλή εκόνεψεν ο χάρος

κι ανεσηκώθη ο λυρατζής παλιό κρασί να φέρει

λες κι ήτο φίλος του ακριβός να τονε τραπεζώσει

και ξεκρεμά τη λύρα του γλυκό σκοπό ν' αρχίσει

λες κι ήτονε κανάς γλεντζές να τονε ξεφαντώσει

Ασε το δίσκο λυρατζή και κρέμασε τη λύρα

φύλαξε το δοξάρι σου για δεν το ξαναπιάνεις

και κάτσε να χαζιρευτείς τα σκολινά σου βάλε

γιατί σε παίρνω σύναυγα και πας στον κάτω κόσμο

Χάρε αν θέλεις αφησ' με τη λύρα μου να πάρω

απού μιλούν οι κόρδες τση και κλαίει ο καβαλάρης

και το γερακοκούδουνα του δοξαριού μου λένε

τ' απάνω κόσμου τσι χαρές τση νιότης τα τσαλίμια

την ομορφιά των κοριτσιών τση λεβεντιάς τη χάρη

και μιας αγάπης μου παλιάς το κάνω πασιγέτι

που διπλοπαράγγελνε τη λυρα μη ξεχάσω

στον κάτω κόσμο όντε θα 'ρθω

Δεν στην αφήνω ζάβαλε καλλιά 'χω να τη σπάσεις

γιατί με το δοξάρι σου σηκώνεις ποθαμένους

και θ' αρχινήσεις κοντυλιές να ταραχίσεις τσ' άντρες

να ξεμυαλίσεις κοπελιές να ξετρουνίσεις γέρους

και θα πλανέψεις τα μωρά να κλαίνε για κανάκια

και θα μισήσουν τα κελιά του Νάδη τα καστέλια

κι ούλοι θα θένε να ΄ρθουνε στον κόσμο τον απάνω...

*
-Κώστας Μουντάκης

Ασκητική

Μέσα στη βαθιά Σιγή, όρθιος, άφοβος, πονώντας και παίζοντας, ανεβαίνοντας ακατάπαυτα από κορυφή σε κορυφή, ξέροντας πως το ύψος δεν έχει τελειωμό, τραγουδά, κρεμάμενος στην άβυσσο, το μαγικό τούτο περήφανο ξόρκι:

ΠΙΣΤΕΥΩ Σ΄ ΕΝΑ ΘΕΟ, ΑΚΡΙΤΑ, ΔΙΓΕΝΗ, ΣΤΡΑΤΕΥΟΜΕΝΟ, ΠΑΣΧΟΝΤΑ, ΜΕΓΑΛΟΔΥΝΑΜΟ, ΟΧΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ, ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ ΣΤ΄ ΑΚΡΟΤΑΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΣΤΡΑΤΗΓΟ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΔΥΝΑΜΕΣ, ΤΙΣ ΟΡΑΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΟΡΑΤΕΣ.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤ΄ ΑΝΑΡΙΘΜΗΤΑ, ΕΦΗΜΕΡΑ ΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΠΟΥ ΠΗΡΕ Ο ΘΕΟΣ ΣΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΚΡΙΝΩ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΥΤΗ ΡΟΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΑΚΑΤΑΛΥΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟΝ ΑΓΡΥΠΝΟ ΒΑΡΥΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ, ΠΟΥ ΔΑΜΑΖΕΙ ΚΑΙ ΚΑΡΠΙΖΕΙ ΤΗΝ ΥΛΗ· ΤΗ ΖΩΟΔΟΧΑ ΠΗΓΗ ΦΥΤΩΝ, ΖΩΩΝ ΚΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΤΟ ΧΩΜΑΤΕΝΙΟ ΑΛΩΝΙ, ΟΠΟΥ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ ΠΑΛΕΥΕΙ Ο ΑΚΡΙΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ.
"ΒΟΗΘΕΙΑ!" ΚΡΑΖΕΙΣ, ΚΥΡΙΕ. "ΒΟΗΘΕΙΑ!" ΚΡΑΖΕΙΣ, ΚΥΡΙΕ, ΚΙ ΑΚΟΥΩ.
ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΚΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΚΙ ΟΙ ΡΑΤΣΕΣ ΟΛΕΣ, ΚΙ ΟΛΗ Η ΓΗΣ, ΑΚΟΥΜΕ ΜΕ ΤΡΟΜΟ, ΜΕ ΧΑΡΑ, ΤΗΝ ΚΡΑΥΓΗ ΣΟΥ.
ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΣΟΙ ΑΚΟΥΝ ΚΑΙ ΧΥΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΣΕ ΛΥΤΡΩΣΟΥΝ, ΚΥΡΙΕ, ΚΑΙ ΛΕΝ: "ΕΓΩ ΚΑΙ ΣΥ ΜΟΝΑΧΑ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ."
ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΣΟΙ ΣΕ ΛΥΤΡΩΣΑΝ, ΣΜΙΓΟΥΝ ΜΑΖΙ ΣΟΥ, ΚΥΡΙΕ, ΚΑΙ ΛΕΝ: "ΕΓΩ ΚΑΙ ΣΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ."
ΚΑΙ ΤΡΙΣΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΣΟΙ ΚΡΑΤΟΥΝ, ΚΑΙ ΔΕ ΛΥΓΟΥΝ, ΑΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ ΤΟΥΣ, ΤΟ ΜΕΓΑ, ΕΞΑΙΣΙΟ, ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟ ΜΥΣΤΙΚΟ:
ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΤΟΥΤΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

*
-Νίκος Καζαντζάκης
"Ασκητική"

Νίκος Καζαντζάκης

*
Με θαρρούν λόγιο, διανοούμενο, γραφιά.
Και δεν είμαι τίποτε απ' αυτά.
Τα δάχτυλά μου, όταν γράφω,
δεν μελανώνουνται, αιματώνουνται.
Θαρρώ δεν είμαι παρά τούτο:
μια απροσκύνητη ψυχή.
*

*

Mε τα λόγια τούτα περιέγραψε
τον εαυτό του
το 1950 ο Νίκος Καζαντζάκης.