Αυτό ήρθε και θα μείνει...

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009

The Son of Wind

Δεν διαβάζω εφημερίδες. Δεν βλέπω τηλεόραση. Καθόλου τον τελευταίο καιρό. Κι όμως τα νέα τα μαθαίνω με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Όχι δεν είναι η αγορά ενός νέου ποδοσφαιριστή από ομάδα με τιμή εξωφρενική. Ούτε η είδηση για ντοπαρισμένους αθλητές. Είναι από τις ειδήσεις που ακούγονται λιγότερο σε αυτή τη χώρα για ανθρώπους που συνήθισαν να βαδίζουν μόνοι τους. Να μην περιμένουν τίποτα από το κράτος και από τους γλοιώδεις τύπους που περιβάλλουν τον αθλητισμό. Και όπως είναι φυσικό δεν είναι εύκολο να βρεις μια τέτοια είδηση ακόμα και στο διαδίκτυο. Και η είδηση είναι ότι: 

Παγκόσμιος πρωταθλητής στους masters στην κατηγορία Raceboard

Στα πλαίσια της προετοιμασίας του ο Νίκος Κακλαμανακης πρόσθεσε στην συλλογή του άλλο ένα χρυσό μετάλλιο. Κέρδισε το παγκόσμιο masters στην κατηγορία Raceboard, αφήνοντας πίσω του το πορτογάλο Joao Rodrigues (που κέρδισε το ευρωπαϊκό το 2008, ήρθε δεύτερος στο παγκόσμιο την ίδια χρονιά και έχει συμμετέχει και αυτός σε 5 ολυμπιάδες) και τον Barrie Edgington ( 12ο στην ολυμπιάδα της Βαρκελώνης, παγκόσμιο πρωταθλητή το 1991 και εθνικός προπονητής της Αγγλίας)

Για κάποιους ο άνεμος σημαίνει πολλά. Είναι η αντιμετώπιση της ίδιας της ζωής. Για άλλους απλά τίποτα.