Η Καρδιά του Θεού...

**

Κι η γης κουβάρι γίνηκε και αστραποβολίδα
και μες στο σύμπαν χάνονταν σα φωτεινή κουκίδα.
*
Μ' άλλες κουκίδες φωτεινές σαν τα φλογάτα άτια,
λες κι έσπασε Θεού καρδιά σε χίλια δυο κομμάτια.
*
Κι όπως εξεμακραίνανε των αστεριών τα πλήθη,
έμεινα μόνος και ψυχρός στου απέραντου τη λήθη.
*
Και με του Δράκου τη φωνή και του Θεού τα στήθια,
εμάζωξα τη δύναμη κι εφώναξα «βοήθεια»
*

- Δημήτρης Αποστολάκης