Απογοήτευση...

Μεταφέρω τα λόγια του φίλου μου Στρατή:
"Είστε η γενιά που κοιμάστε ακόμα στο παιδικό σας δωμάτιο...".
Η πρόταση αυτή περιέχει μια τεράστια αλήθεια για την γενιά μου, μια γενιά χωρίς όνειρα, χωρίς στόχους, χωρίς επιδιώξεις, χωρίς λόγο, χωρίς επανάσταση, θύμα ενός ατέρμονου καταναλωτισμού, μιας άσχημης μόδας, μιας επανάληψης ιδεών και απόψεων, μιας επανάπαυσης στα λεφτά του μπαμπά, μιας ιδεολογίας που δεν υπερβαίνει αυτή του δελτίου ειδήσεων, μια γενιά του ατελείωτου φραπέ και της βωμολοχίας, του πεζού λεξιλογίου, μια γενιά των € 700, μια γενιά που ακόμα δεν έχει απογαλακτιστεί, δεν έχει ωριμάσει, μια γενιά που έβγαλε φοιτητές σκυλάδες που δίνουν όλα τα λεφτά στα μπουζούκια, που κυκλοφορούν με κοστούμια χωρίς λόγο.
Ο κατάλογος είναι μακρύς και η γκρίνια ατέλειωτη. Η λύση; Δύσκολη αλλά εφικτή. Να ξαναρχίσουν οι νέοι να κάνουν όνειρα, απορρίπτοντας παλιές ιδεολογίες, γκρεμίζοντας τα κάστρα του βύσματος, και του βολέματος, παρακούοντας τις συμβουλές αυτών που μας έφεραν στην σημερινή κατάσταση...